De lancering van de pre-orders: chaos, stress en voldoening

De start van de pre-orders

Op 22 september gingen de pre-orders van Carter – Verdwenen Onschuld deel 1 van start. Dat voelde als een spannende maar mooie volgende stap. Het was het moment waarop alles wat ik de afgelopen maanden had opgebouwd, echt samenkwam. De website, de marketing, de campagne. Alles stond op scherp.

De weken daarvoor waren al behoorlijk hectisch. De website werd nog één keer helemaal onder handen genomen, geperfectioneerd en uitgebreid getest samen met het marketingteam. Toch bleek dat niets je kan voorbereiden op de laatste paar uur voor een lancering.

Twee uur voor de pre-orders open zouden gaan, ontdekte ik dat de link via Instagram niet werkte. Als je op de link klikte, kreeg je een foutmelding en kwam je niet verder. En dat precies op het moment dat alles klaarstond om live te gaan. We hebben toen met het hele team bijna twee uur lang lopen stressen, testen en zoeken naar een oplossing. Uiteindelijk kwam er een noodplan: ik zette de link naar mijn website in een Google Doc, en deelde vervolgens die link. Niet ideaal, maar het werkte.

Inmiddels is het probleem opgelost en werkt alles zoals het hoort , maar op dat moment was het vooral paniek en improviseren.

Wat ik ervan leerde

Het delen van de link was dus het eerste wat misging, en meteen ook het meest stressvolle moment van de hele lancering. Wat ik daar vooral van heb geleerd, is dat ik foutmeldingen op mijn website voortaan serieuzer moet nemen. Die melding stond al een tijdje in mijn admin-account, maar ik had niet door dat het invloed had op hoe links via Instagram werden geopend.

Gelukkig kon ik op dat moment terugvallen op mijn team, die me hielpen zoeken naar een oplossing. De uiteindelijke noodoplossing bedacht ik zelf, maar het was wel echt teamwork om het allemaal op tijd rond te krijgen.

De leuke kant van de chaos

Als alles perfect en vlekkeloos verloopt, is dat natuurlijk fijn, maar dan verdwijnt ook een beetje de uitdaging toch? Hoe het nu ging, was wel het andere uiterste, maar eerlijk? Een beetje chaos houdt je scherp.

Toen ik alles begon te delen en de eerste reacties binnenkwamen, voelde ik dat het echt werd. Mensen stuurden lieve, soms verbaasde berichten, en de eerste bestellingen stroomden binnen. 

Wat ik meeneem naar de volgende keer

Tijdens deze fase leerde ik vooral hoe belangrijk de mensen achter de schermen zijn. Zonder hen was dit nooit op tijd gelukt, en ik weet nu al dat ik ze op de lange termijn nodig zal blijven hebben.

De volgende keer wil ik het proces dat bezoekers doorlopen nog beter testen. Zelf door alle stappen heen gaan, nog voor de lancering. En vooral: alles ruim op tijd klaarzetten, zodat de laatste uren voor livegang wat minder spannend zijn.

Op naar de volgende uitdaging

Terugkijkend voelt het als weer zo’n obstakel dat we hebben overwonnen. De pre-orders zijn live, de site werkt, en de boeken gaan er straks echt uit. Nu is het tijd voor de volgende uitdaging: zorgen dat alle exemplaren soepel bij de lezers terechtkomen.

Het blijft een avontuur, vol kleine fouten, verbeteringen en momenten van trots. En eerlijk? Dat maakt het juist leuk.